Shakespeare - 102. Sone

Zayıflamış görünse de, güç kazandı aşkım aslında;
Daha az seviyor değilim, öyle görünse de dıştan.
Sahibinin dilinden değeri her yerde yayılıyorsa,
Bana kalırsa pazara çıkmış demektir o aşk çoktan.
Aşkımız yeniydi daha, baharındaydı o zaman;
Şarkılarla selamlardım onu ben hep o günlerde;
Yaz başında durup dinlenmeden şakıdıktan sonra,
Ötmeyi kesen Philomel gibi, günler ilerlediğinde.
Bugün daha sevimsiz değil aslında yaz belki,
Yaslı bülbülün geceyi susturduğu o mevsimden;
Ama o çılgın müzik nerdeyse dalları eğiyor şimdi;
Ortalığa düştü mü, en tatlı şeyin tadı kaçıyor hemen.

Bu yüzden ben de zaman zaman tutuyorum dilimi,
Usandırmak istemiyorum çünkü şarkımla seni.