Şeyma Eke - Veda

İnsan alışıyor,eşyaya bile..
Yüzlerce kişi tanıyoruz mesela...Onlarcasıyla onlarca an yaşıyoruz,anılar biriktiriyoruz.Yaşadıkça listemizi genişletiyoruz.
Ayrı ayrı anlamlar yukluyoruz hepsine,ya da anlamsızlaştırıyoruz.
Bizm delimiz vardı öyle bir tane..Bazıları Ona kardesım diyor,bazıları kızım,bazıları abla..
Bazılarınız sadece gülerken gördü Onu.Bazılarınız,her halinde.Bazılarınızın her z...aman gözunun önundeydi.
Bazılarınızın görmediği halde sevdikleri biriydi.
Bir an olmadığına artık Onun inandırmaya çalışıyorlar sizi.
Sonra da inanmazsanız gelin bakın diyorlar sanki.
Bir umutla görmeye gidiyorsunuz..
Aslında veda bu bilmiyorsunuz.
Son kez yürüyorsunuz Onunla.Tüm Bazılarınız ordasınız bu sefer. Bu sefer öpmeden,sarılmadan,akşam olmadan..
Bir tarafınızı bırakıp geliyorsunuz,geceler günler birbirine karışıyor.
Sonra korkuyorsunuz,tanıdığınız insanlara dokunmaya.
Yeni insanlar tanımaya....
Adını hiç böyle duymadınız.
Hani bazılarınız bazı durumlarda görmustu ya.Hepiniz,aynı seyı goruyorsunuz bu sefer.
Bu insanın gülüşünü gördüyseniz daha zor.
Gözünüzün önunde hep biri gülüyor...
Avutmak zorundasınız kendinizi...O da seviyordu sizi
Bekleyecek hepimizi...
Bazılarınız değil bu sefer...Hepimiz..