Seyfi Karaca - Kumral Nova

Asktan pek yogun
Dali ve gövdesi dipdiri bahce baharlarin aynisi
Babasi eskiden kilise cancisiymis annesi aktar
Baygin bir yaz günü tanismisligimiza cikip gelen cicekler dolusuyla
Tiryaki söylenmeye basladimiydi kendi olmanin ötesine ne yaman
Dili güllülükler ederdi ve zaptedilmesi ne mümküne isvecli Nova
Papazdan izinsiz azgin basini benim gezip dolandigim firara
Dondurmayi karisik severdi dilinin dudaginin ucunda hep alevlenen kor
Öylecede boydan boya her halimi sever öperdi
Nova kumral
Nova gözleri billur
Nova kuzey esintisi her firtinadan
Nova dokunus ve seyredisleri bazan kugul süzülüsü
Bazan tay delisi ve bütün gücünü boslayip birakan doludizgin iragfan
Cagirdigi eve oldugum heryeri mesafesiz kateden Kapi girisi daima güleryüzlü karsilayan zerafete tarumar
Gönül bagindaki hic el sürülmedik katmerli goncalarini Nova
Göbekten sinesine sevilmek icin koynuma kucagima sokulan
Ellerim ugradimiydi yangin sardigi neslini yayip seren sir gibi
Sönmesi zor ve kendiliginden kifayete yorulana kadar
Nefesimi nefesine tenimi tenine sayemi sayesine
Dirilmis sagilmis sürtünmelerle kav olup kivilcimlara tutusan
Asktan Nova, Asksa Novadan
Memnun oldugunu olmadik ocaklara ve küllere desip dagitan hisseden
Her seferinde nerdeyse hergüne ne zaman ki
Tez gelesin yolundayim gözlemekteyim özlemekteyim
Hastayim yanmaktayim derdindeyim diye
Ses edip yatak döseklere düstükce Nova..
Duman yaman tüterdi asktan
Bakirelige son verirdi papazdan izinsiz isvec güzeli