Seyfi Karaca - Gamsız Hanelere Varınca

Birgün yorulacak seni gezen
Sesler azalacak uzaklasacak yakin devran
Bilen duyan farkeden hersey etrafini yegni edip yavaslayacak
Suyun yüzündeki kücük taslarin düstügü katreler
Yayildikca silinip giden cizgilerle yakindaki kiyiya belki ulasamadan
Cifte leylekler ve beyaz kugular seni hatirladigi kadariyla duyacak
Penceredeki orkidelerden ne bir eksik ne bir fazla ne bir gam
Solan savusan her cisim diger bahar olacak
Bildigin kuslar ucup tanidigin yillardan ve tayyare ucuran göklerden
Seni yürüyen yollar usul yokusa varacak
Tanistigin insanlar oynadigin yagmur ve uyandigin evler
Isiklar yanip aksam olup karlar icinde tipiler tipileyerek
Esiginde dogdugun dünyadan cekileceksin birgün, yalnizlik olacak..
Mahsun ve sessiz bir tenhayi karsi yakaya gecer gibi sustaki sen
Dolan bosalan meydandan asma köprüye varacak
Sarpa saran sonbaharla agir bir saatin kapisini calip, uctaki sen
Yol bükümü disardaki iceriye acilan kapidan
..konargöcer ,
Carsisiz haneler örtüleceksin..