Seyfi Karaca - An Meselesi

Rengi bir sonraya bulaştığında ara devresi ağır faslın
Ne çalarsan çal
Hepsi de kimbilir kimin nesine ahvalden ah
Üstündekileri ev bark olabilmek için
Sıkı sıkıya sarandan uzaklığı omzuna
Zevki pür ve melal üstü sonralara kalmayan
Göğüsler gererek burukluğun siyah rengini buza ayaza
Yolunu hasretle beklemiş sanki
Ateşle tutuşmuş ellerini saza bulaştırmaktan çılgın
Zamanı tutup faytoncudur diye
Feryadi meçhule
An meselesidir ki
Kim düşlüyorsa ona yakalanacaktır aşk
Sızılar vuran bir cerahın tabipliğinde
Harabı hayaller içinde