Seyfi Karaca - Amanın

İyi ya işte..
Bende onu söyleyip duruyorum boyuna
Buram buram yanık çiçekler kokusunu tüten bağrın
Düşünceleri kimbilir kimi gizlenmiş sakın ola sakın
Ve dudaklarında gelincik tiryakiliğini sızmış sargısız bir yara
Böyle buğulu
Böyle bulanık
Ve böyle beyaz ufuklara esip geçerek kendini
Yüzünün her bir yanında pırıl pırıl yıldızları parlatan
Sabahına kavuşmakta olan an-sızlığın
Ben de onu diyorum..ölen dirilen aynı anda ve bir
Ay misali bütün gücüyle sessizliğin mülkünde
İyi ya işte ben de onu söylüyorum..!
Ayıp olmasına hele de buçuğu vurup vurup
Kimsesi kalmamış gibi aldırış bile etmeden Merdiven altı kıskaçlarında kalmış da sanki
Son nefesinde yas tutuyormuşcasına daha açılmamış goncalarını
Karanlığın sokaklarından saat saat
Geç vakitlere gece
Onu diyorum....!
Sesinin burukluğunu yığınlarca burukluklara çıkılanmış
Veda kırıntılarıyla dolu mendillere yazık olmasın..
Amann ha aman saat..son ki üç..!
Bizsiz aşk..iliklere işlediği sızılarla
Ulu ortalarda koyup da böyle kabus nöbeti odaları kapanıp
Geçmesin aman saat.. aşkı bizsiz
Ki..tam onikiden gürültülere gidip gün
İpsiz sapsız üçbuçuklarda ata ata
Yüreksizliğine vurulmasın..
Amanın..!