Seyfi Karaca - Ağız Tatsızlıklarına Kurulu Cengaveran

Neyse ahbabım neyse...
Diyeceğim şudur ki
Bütün haddini
Hudutsuza yançizen imparatorluklar
Hemen hemen değil
İmi tümü hepisi ahbabım...
Ayrım gözetmeksizin hepisi
Cenkten cenge cinnet koşan atları
Cengiz cengaver insanlığın üstüne sürerken
Kendi azaplarını ecel illi tatillere ayıran
Fertbaşı yoksulluğu hınca hınç birbirine iliştiren
Yanyana birikmelerin
Zıkkım yeminini ahbabım
İçmelerine tekabüldür kılıcı çekince...
Kınına bir daha asla girmek bilmeyen çıldırışın
Sarkacı tamirsiz saatlere askılayıp zamanı
Aynı topraklarda çimlenen hayatları
Daha göğçeğindeyken
Dipten budayan
Tozu dumana katıklı dolu dolu kopuk dizgin
Yeri ahbabım..
Yerin altını ve üstünü karış kuruş..
Yerinden oynata tozuta
Kendi aralarında bizzat Üleşilmez hanedan kavga
Ve kızgınlıklarını örtbaslamayadır
Başkalarının yavanlarına kusup köpüren
Hucumdan hucuma o kıyametlerden doğan
Güç, kudret, şaşa birliği nitekim hanlar hanı
Diyelim ki Cengiz dir..
Birbirlerine kuzgunca didiklerken
Tarihin açmaz kilitlenmetrinde bozuşuk
Mogol kavmi
Usturayı çekip işe keskin bıçaklar ağzıyla girişmiş
Önce kendi kardeşini haklamış, sonra..
Cenkten cenge ardı arkası gelmedik molasız akınlarla
İşaret ettik ya ahbabım..! İşraret etik ya yukarda..
Kendi içinde kaynayanlarını
Dünya aleme akıta aktara imparotor cengiz
Kamadan geçirmelerle bastırıp
Eeeeee...dayanmıyor demek ki buza kurulan bina
Kimselere yar olmuyor o ağız tatsızlığına sofralanan
Batmaz bitmez yanılmışlığındaki
Tabanı temelsiz cenga-veran...ki çok geçmeden
Adı cengavere çıksa bile cengizliğin...
Çil çil mücevherlendiğiyle birlikte tuzla buz
Meçhul sandıklı mezarlara güm..!
Gömü gömülüveriyor