Seyfet Bozçalı - Ameliyat

Saat 14.30 du Yattım hastahaneye,
22.09.2004 ulaştık çarşambaya,
O gece aç koydular,anlamadım ki neden,
Damar yolu açtılar iki kolumdan birden...
Tarih 23 eylül gelmiştim perşembeye,
Üçüncü sıradaydım bekliyordum girmeye,
Gelmişti kesim anı hazırladılar beni,
Soydular ana üryan,ölüme gider gibi.
Dünyalık bir şey yoktu uzandım ceset gibi,
Hayel gerçek arası,sankibir rüya gibi...
Hastabakıcı geldi koydular arabaya,
Ben önde o arkada ameliyat yolunda.
Arkamdan gelen varmı şöyle bir baktığımda,
Eşim ve iki oğlum yürüyordu yanımda.
Göründü korkunç kapı ve üstündeki yazı,
Gelmişti sevenlerle artık ayrılık vakti.
Hastabakıcı dündü sizinki buraya kadar,
İki damla yaş aktı bende buraya kadar,
İçeri girdiğimde arabalar yan yana,
Kimi ameliyat olmuş,bir çoğuda sırada.
Sıramı bekleriken dualar dudağımda,
Yaşamım senle dolu,canım senin yolunda,
Kuru taşa can veren, bizlere yaşam sunan,
Yarabbi'm yardımcım ol,sensin herşeyi bilen. Senden geldik dünyaya yine sana döneriz,
O anda düşündüm ki er geç sana döneriz.
Ömür ince bir çizgi yaşam,ömür arası,
Anladımki olmuşuz yaşamın maskarası...
Narkoz cu iyne yaptı birazcık dinlen dedi,
Bir kaç dua okudum sonra bilmem ne oldu?
Uyandığımda baktım ameliyat bitmişti,
İhsanı bol Rabbi'me yine şükür etmiştim.
Dualar ediyordum o ilahi kuvvete,
Kavuşturmuştu beni en mükemmel servete.
Sevenler bekliyordu dönmem için yolumu,
Dönmüş idim odama aldık hüznün sonunu,
Ailece şükür ettik o Ulu Mevlamı'za,
Onlar kavuştu bana ben ise ailemize.
Yine bir aradaydık eski dostlarımızla,
Acıyı paylaştılar üzüldüler bizimle,
Allah'ım dostlukları her zaman daim eyle,
Riyadan şerden uzak sevgiyi gaim eyle.
Sevenlerim tatmasın böyle acı bir şeyi,
Mevlam imtihan için geri verdin Seyfet'i.
Senden geldik ey Rahman,yine sana döneceğiz,
Ömrümüz yettiğince emrinde olacağız...
23.09.2004