Sevim Aslanalp - Ah Canım! Ah Cananım!

Mor sümbüllü dağların
Sislerinde kaybolduk
Ah canım! Ah cananım!
Dağların doruğundan
Hayata bir bakıp da,
İlhamlar alamadık.

Geceye düştü yıldız
Serenat yaptı aya.
Ah canım! Ah cananım!
Yıldızların altında
Diz dize oturup da,
Methiye düzemedik.

Bahçede çıktı isyan
Bülbüller uçtu daldan
Ah canım! Ah cananım!
Sevdanın zindanında
Takıldı kelepçeler,
Zinciri kıramadık.

Açtı gönül bağları
Dostluk eser rüzgârı.
Ah canım! Ah cananım!
O cennet durağının
Yediveren bağından,
Kokular deremedik
Geçim derdine düştük
Hayallere hep küstük.
Ah canım! Ah cananım!
Bir bahar sabahında
Kırlar üstünde yatıp,
Keyifler çatamadık.

Hasret pişirdik gözde
Yürek kabarttık sözde.
Ah canım! Ah cananım!
Hayatın mutfağında,
Tadı tuzu yerinde,
Sevdalar tadamadık.

Geçti altın çağları
Hazan ördü ağları
Ah canım! Ah cananım!
Döndü durmadan dünya
Hızla geçen zamana
Mıknatıs koyamadık

Ayrılık geldi başa
Yâd ellere savrulduk
Ah canım! Ah cananım!
Şu feleğe kaş çatıp
Karlı dağları aşıp,
Vuslata eremedik.