Sevgi Köse - Savaş(k)

SAVAŞ(K)


yüzüne çizili hüznü
siper alıyor yüreğin
gülümseyişini buruşturup yere atıyorsun
kendini sobelediğin aynalardan
aşk bir savaştı
hatıra defterlerinden geçerken öğrendik
ağzından dökülen gül hafifliğinde kurşunlar
bedenime isabet ettiğinde anımsıyorum
büyük patlamalardan gelmiş annem
yaralı doğmuşum...
suya düşen tüm resimler kırılıyor
bulanıyor gözlerim gözlerine karışınca
ellerimi sakınarak
yüzündeki resmi değiştiriyorum
genzimde toz ve duman kokusu
hüznünü devirip
yüreğinle seviştiğim gecelerden
derin kazılmış siperlerde uyanıyorum

sevdam kan kaybediyor
çok uzağa gidemem.