GÜNLERE DAİR
sevinçler eğreti,
iğnesi kırılmış broş gibi
günler yakamda...
düşündüğüm son konuğu da uğurladı
yüreğim
çekildi oda köşelerine
koltuğum
kitaplarım
camı çizik gözlüğüm
buğulu dudak izli su bardağım.
duvarda
mavi bir düğüm ucunda sarkan tuval.
gece düğümünü çözsün artık
koynuna aldığı gün ışığının
bir gün daha düştü
iğnesi kırılan broş gibi yakmdan
gözleri çapaklı
sesler uyandı
sözlerimi düne bağlayamadan.