Ne yangınlar sönmüş,
Ne denizler aşılmıştır
sözde
Düz bir ovadasın
Dinlemezsin yüreğinin sesini
Gülüp geçersin.
Oysa parçalanırken tüm kederler
Kendinden büyük oyuklar açmıştır,
Dolduramazsın.
Sessiz bir gecedesin şimdi,
Dinlemezsin yüreğinin sesini
Susup geçersin.
Bilirsin bitecek bu ömür
Öyle yahut böyle
Sormasın usanmış gönlüne
Dinlemezsin artık sesini
Yürür gidersin.