Serpil Başak - Çoğul Sürgünler-Ben,Emek!

En çilekeş sürgünlerin yedi veren gülü,
En sevdalı yüreklerin, güzel bir dünya düşü,

Ben, en ilkel ve en anlaşılır,
Ben, en modern ve en karmaşık,
Ben, en insancıl ve en uygar,
Ben, en küresel ve en vahşi,
Çocuğu insan soyunun.

Ben, emek,
Bir lokma, bir hırka için peşine düşülen güzel,
Aşkla severseniz, kırmızıyım ben,
Umuduma düşerseniz bir mavi dünya.
Denizde balık kokanım ben, denizde tuz,
Fırında sıcak ekmek, ateş ve un, Tarlada toprak ve buğday karası, anız kökü ve ıslak yağmur,
Aşkta şehvet kokanım ben; can cana, ten tene bir sevişme eylemi,
Sevgide çoğalanım; çoğaldıkça, yediverenim ben,
Irmak ağzında yazı gibi,
Bir yanım yeşil bağlar; ormanım ben,
Bir yanım mavi düşünür; Akdeniz!

Ben, emek;
En küresel yalanlarla ötelenmiş,
Ürkütülmüş su kuşu, değirmenin,
Varlığın arka yüzü, fotoğrafım,
Yokluğum ölüm, benim,
Ben, emek;
Ben, Akdeniz!