Serpil Başak - Çocuklar Aşkı Bilmiyor

Çocuklar aşkı bilmiyor, ne kötü! ..
Çocuklar aşksız doğuyor burada.
Delikanlılık uçarı bir yürekte bahar değil(mi?)
Çocuklar baharsız ölüyor,
Kimseler delikanlı olamıyor burada! ...
Sevgi dediğin karın doyurmakla somut,
Şefkat geceyi geçirdiğin yerin adı...
Ötesi savaş,
Daha ötesi ölüm...
Yok başka gidilecek öte....

Çocuk olmak psikolojik bir çözümsüzlük burada;
Şu yeryüzü cehenneminde boğazlanırken insanın soyu,
Toplu ölümler gömütlüğü, diye tanımlanırken Ortadoğu,
Kopmuş bacaklar, kesilmiş kulaklar,sahipsiz pabuç tekleri, ve çocuk yüzleri;
Anlamadığını sorar gibi açık kalmış gözleri...
Elleri aç, dilleri korku, kinleri bedenlerinden büyük...

ve savaşı, normal bir hayat diye yaşarken, bu çocuklar....
Buyur geleceğin umutlu cehennemine....
Savaşın çocukları büyüyor,
Savaşın çocuklarının yüreklerinde gömütlükler büyüyor...
Çocuklar ölüyor,
Çocuklar her gün ölüyor,
Ortadoğu, çocuk katliamları gömütlüğü.
Çocuklar büyümüyor....

Çocuklar aşkı bilmeden ölüyor!