Bir Yozgat sürmelisi demliyor zamanı,
-Altın hızma mülayim,
Seni haktan dileyim.-
Ben kopuyorum gerçekliğimden.
Temmuz sıcaklarında terliyorum mendilsiz.
Sevgisiz zamanlarında ölüyorum senin.
İliklerinde ürperiyorum soğuk bakışlarının.
-Sen beni sevme atrık, sen beni unut-
Kendimi unutuyorum hazırlıksız bir kar tipisinde...
Sonra bir yağmurun şıpır şıpır sesine takılıp,
Damla damla emiyorum toprağı
ve yeniden filizleniyorum erkenci bir umutta...
Aynı göğün altında,
Erkenci sabahlara,
Günaydın çayı sunuyorum.
Şöyle demlicesinden, aşkolsun hayat...