Serpil Başak - Ben Seni Sevdim

Ben senin kentime geldiğin günü sevdim.
Bir yüzünü kuzeyin yoksul mahallelerine dönmüş kent kapısı,
Yoksulluğu hüzünle karıp şeker diye sunar konuklarına.
Bol ışıklı ılık bir Eylül akşamı diğer yüzü,
Meltemi koluna takıp kadeh tokuşturur
Ayışıklı sularında Akdeniz'in.

Sen durursun kapıda öylece,
Bir var, bir yok gibi.
Gitmekle kalmak arası gibi.
Yabancılığını giyinmişsin tiril tiril,
Laciverdi...
Utangaç yüzünü takmışsın suratına,
Konukluğuna daha bir yakışmış canım.

Ben senin utangaç duruşunu sevdim,
Merhabada ürperen ellerini, Sıcacık avuçlarından taşan şefkatini sevdim
Ben seni sevdim.
Gözlerin? ...
Gözlerin yoktu senin.
Unutmuşsun canım, getirmemişsin.
Bakışlarını verdin bana.
-Küllerinden doğan anka kuşu- kanat çırpıyordu.
ve biz yeniden doğuyorduk bakışlarında.

Ben senin bana gelişini sevdim.
-Canım, ben geldim,nerdesin? -deyişini.
Ben seni sevdim,
Git demedim ki.
Ben seni sevdim,
Kal da demedim.
Ben seni sevdim.