Serpil Başak - Ay Büyür

Ay büyür,büyür,büyür ve
Bir kalaycı ustasının körüğünde yapar makyajını.
Bakır çağından yürüttüğü bir altın tepside tutuşturur göğü
yanar gece alnından.
Kendini seyre dalar suların koynuna.
Ateş böcekleri adlarını değiştirir kıskançlıktan,
uç uç böceğim,
Gök tutuşup, gece yanar ay aşkına,
Bir ateş böceğinin hükmü ne ola?
ateş böceği kendi cürmünü yakar.
Ay sularda şimdi,
Suların suretinde güzel gözlerini yakar.
Aşk göz bebeğini hedefler de,
Bir kirpiğin ucuna takılır ancak.
Şöyle göz ucundan süzüm süzüm süzülür. Aşk takılmada henüz,
Aşk beklemede,
Aşk tavında değil yürek,
Ay sularda yanıyor.
Sular oynak, sular değişken.
Sevişken bir sevgilinin kalçası gibi sular.
Ay kendinden geçmiş yana yana,
solmuş sureti,
-sönmüş ateşi.
Geride kalan eskimiş bir aydır şimdi;
üllenir asaleti,
tahtından olur,
Beklemenin imbiğinden süzer de kendini,
hilalleşir, yenileşir.
Aşklarının koynunda yeniden büyür.