Her şey gidiyor birer birer,
Mevsimler eski mevsim değil
Yapraklar bile tuhaf düşüyor
Sararmayı beklemeden.
Toprak eskisi gibi kokmuyor
Yağmur bile o yağmur değil
Sabah ayazında uçan martılar
Sokakta ki çocuk sesleri
Ara sıra arayıp soran dostlar
Her şey gidiyor birer birer
Eksiliyorum sanki
Zaman silgi gibi geçiyor üstümden
Kayboluyor renkler
Dışarısı daha mı soğuk artık
Yüzler daha yabancı, asık
İçimde bir sen kaldın aynı
Aynada gördüğümden bile
Daha tanıdık,
Eskimiş bir mısrada ya da,
Sonu olmayan bir masalda
Hani bir şekilde
Kalsan benimle
Her şey biterken birer birer
Diyorum ki; sen de bitmesen...