Serhat Ülker - Maalesef

(1)

maalesef geceler beni anlamıyor
özgürlüğümü geri istiyorum yeni bir sistemden
balçıkla sıvanmışken gökyüzü
yeniden güneşin doğacağından habersiz çocukları bekliyorum soframa

(2)

ahmet çuhacı'nın dediği gibi
"bu başağrısı benle akran olur."
bu diş ağrısıda sürükler beni ölümün kıyısına

(3)

tantanasını atlattım hayatın
entarisine kan damlamış
töre cinayetine kurban gitmiş bir kızın
bu şiirede bulaşmıştır elbet toprağa düşen kanı masumluğunun

(4)

canımıda sıkar
kanımıda bozar
hem canı sıkılanlardan hem kanı bozulanlardan say beni

(5)

çatı katında uyuyakalmışım sucuk ter içinde bütün vücudum sıcaktan
notre damme'nin kamburuyla akrabalığımız var şu sebepten
izbe ve karanlık odalarda ömür geçirmişiz ikimiz
damağımızda kekik suyu ekşiliğinde ve acılığında bir tat

(6)

cephesi zalimlere dönük bir imza şiire
kündeye getirdim bütün zulümbazları
sarsıldım
sonra ben dengesini bozdum bilinen herşeyin
akılları karıştırırken çaktım tüm ezberlere rövaşata
nirvanaya ulaşmanın sakinliği, dinginliği ve naifliği tabanları yağlarken
morfin yemiş uyuşukluk eblek gibi kalıvermiş sokak ortasında

(7)

şiirlerime giren bütün karakterlerin girdisini yaptım
ben kimseye değmeden duvarlara sürtünerek çıktım kapıdan
sağ elimde çocukluğum
sol elimde güneş rengi fırtınalar

(8)

tek kişilik bu şiir
okuyan içinde, anlayan içinde, hisseden içinde
çete kapsamına alınmasından korkuyorum
iki kişi okumasın aynı anda diye uyarı işaretimi koymalıydım tepesine