Serhat Ülker - Kod Adı Maya

caddenin karşısında
soldan ikinci bank
senin dudakların ateş parçası
ellerin infilak

zeytinlik yokuşunda kıstırmışlar
yardımına koşsam
maya diye bağırsam arkandan
hangi adınla dönersin bana


toptan yaklaşım
senin muhalif tavrın bu kentin özüne
randevuya çağırırsın façalı kuşları
su içirirsin yarım saatliğine



diğer yarım saati de
ayırdığın çok sesli yatak
bütün bulaşıcı hastalıkların mabedi
her gün on dakikalığına uğrarlar dinine mensup olanlar

kozasında hayatın
kestane kabuğudur şair
ben kimliğime kamuflaj
sen kaderine müptela
hiçbir şey göründüğü gibi değil

bu ismi yaz bir kenara
birgün karşına çıkacak bataklığın ortasında, çöpten
yüreğinin sismik hava tahminlerini süzgecinden geçirmiş çerden bir oğlan
ama sen kalır mısın o kaldırımın köşesine çömelmiş olarak
sanılarını yemiş aç kurtlar


bir sabah telaş içinde koşarken
takılıverdiğim kuraklıkta ay parçası, çöl
seslensem sesimin ahenksiz kalabalığından
elleri olgunlaşmış bir kadına maya diye
sen mi dönüp bakarsın
ben mi susarım donuk bu ifadeye
avazımın çıktığı yerde bakire adınla yerle bir