Serhat Bağış - Yaşlı Sûtunlar

zaman uzadıkça bir yaş gençleştik,
Bire on verdik kalbimizden,
Birileri ömrümüzden alırken bedenimizi didik aradı,
Yeni bir can bulma umuduyla,
Biz köreldik gittik.
Biz köre eldik bittik...

Kırmızı bir sofra,
Hiç iştah açıcı değildir,
En azından biz böyle görür olduk.
Kapandık, Bir beyaz örtünün içine,
Yeni bir sayfa açar gibi bakakaldık
Titreyen ve derisi dökülen
Ellerime.

Nasıl bir yataktıktı ki,
Boyuna uzanmış gibi bulduk kendimizi kurutulmuş sebzeler gibi,
Şimdi kupkuru bir bakış gibi kaldık,
Toprağın gözbebeğinde,
Ve toprak,
Bizi gözden çıkarmayan tek dostu Veyselin dediği gibi.