Iddia ediyorum,
oturduk.
Köşemize,
ve henüz söbelenememiş bir kör ebenin gözlerine.
Dram,
elbisesini sıyırdı,
dişlerin.
Ve ortaya müthiş bir mimik çıktı,
Henüz görülmemiş.
şarkılardan,
ve bir ipten sonra kopacak alkışlardan,
daha mühim hale gelebilirdi.
Içimizdekini boşaltmaya
yalnızlık denilseydi eğer.
Git ve
bir dağın tepesinden
kendi sesini çağır,
sıyır gömleğini ve bekle,
nötr bir yaşam ağı ile,
bir yamaçtan diğer yamaca çarpan hıçkırığını aldır.
kırışmış bir dinamizm,
toprağıma tecavüz etti,
dökülen parçalarımı mevsimlik zannettiği için.