Bir çiçeğin üstündeki kelebek kadar kırılgandık.
Zamanı anlamaya direniyorduk.
Hayaller üretiyorduk olmayacak,
Olabilecekleri hesaba katmıyorduk.
Bildiklerimizle doğrular uyuşuyordu,
Ama biz bunu istemiyorduk...
Sanki, bir tekrarı yaşamak gibiydi bizimkisi.
Sus pus oluyorduk iş ciddiye binince.
Şarkılarda aranan teselli gibiydik,
Ama bir teselli veren bile yoktu...