Semiha Çelikkol - Acımasız Bir Yaratıksın Gece

Yatıyorum gece
koynuna
gözlerimi kapamaya
uğraşma boşa
direnmeyeceğim
artık sana
teslim etmek istiyorum
kendimi karana
kucakla beni
sar,sarmala
hapis et
yanlızlar zindanına

Ne oldu
neden ebruli oldun birden
savaşmama o kadar alıştın ki
şaşırdın sana yüreğimi uzatmama
ama derman bırakmadın ki
dizlerim de
gözlerim bile karaya
çalarken gün güneşte
ne savaşı bekler oldun
benden
susma
konuşsana gece

Bir avucum beyazdı
bir avucum yeşil
yüreğim pembe
hayallerimi barındırırdı
damarlarımda merhamet
ırmakları akardı
gözlerim güneş bakardı sen bitirdin hepsini gece

Bir avucum siyah şimdi
bir avucum kan kırmızı
yüreğim çürümüş et parçası gibi
damarlarımdan
ızdırap zehiri akıyor sinsice
gözlerim toprak oldu
toprak ile
bir bütün oldum gece
beğendinmi eserini
mutlumusun
işin bitti benimle
şimdi amacın ne
beni bitirdiğin gibi
başka bir canı bitirip
nefesini kesip yüreğini ezmek mi
sen ne kadar da
aciz
zavallı
acımasız bir yaratıksın gece
ama yanına kalır sanma
cezan mahşerde
yıktığın yüreklerin elinde
biteceksin sende
boyayacağız seni
yavaş,yavaş gündeki güneşe
yok olacaksın
acımadan gömdüğün
yüreklerin elinde
eceli tadacaksın gece
gömeceğiz seni ölü bedenlerimiz le...