Kayadan pektir kimimizde
Yaşama olan bağlılık
Balçıkla değil umutla sıvarız güneşi
Hiç durmadan
Nasır tutmuş ellerimizle
Yakar ya, yine de
İnancımızla sarmalarız ayamızı
Erkeğin, kadını ilk öpüşündeki
Dudağın heyecanıyla karşılanır
Her sabah yaşam
Şafak sökerken
Titrer yüreklerimiz,
Oynar sanki yerinden.
Kuşların türküsüyle açılır
Hayata açılan pencereler
Işıklarla parlar
Arnavut kaldırımlı
Taşları kırık daracık caddeler
Kırgınlıkları onarır gibi
Onarır bakışlarımız
Kırık, eski sokakları da.
Kimimize göre
Suyu çekildikçe
Daha temizi ve safıyla dolan
Mavi bir okyanus
Kimimize göre
Bir umuttur yaşamak