-Özel Arabul'a-
Tuna boyunda, kavgaların içinde
Titreşen heyecanlı nazlı çiçek
Daha kaç mevsimi taşırsın yarınlara
Böyle kuru dallarla sevdaya tutunarak
Acılarımızdan, gölgelerimizden sıyrılarak
Daha kaç güne bölebiliriz umudumuzu
Ya da kaç dilde, kaç yeni tomurcuğa
Anlatabilir ve sarılabiliriz düş gücümüzle sıkıca
Gülümseyen gözlerimizin ışığını yitirmeden
Omuzlarımızdaki ağır yükten silkinerek
Yalnız sevmeyi bilen kalplerimizle
Hep verdik almanın anlamını bilmeden
Bu eylül yalnızlığında
Çağıldarken yüreğimiz sevgi ve aşkla
Suskunluğumuz yalnız yüzümüzde
Silik bir nokta gibi duruyor orada
Gizli saklı.