Sema Yontar - İstek

-yalnızlığı bir tek
sana yakıştıramıyorum baba-

sıradan bir kent burası aslında
geceleri evlerin ışıkları yanmasa..
çarpık yapı, sağır uğultu..
içiçe girmiş zigon sehpa..
çağırma beni rüzgar
sigaram çabuk bitiyor
izmaritler tutuşuyor ve kağıtlar..
bobinler gibi devriliyorum
nasıl toplanacak çözülmüşlüğüm?

içimdeki çiçekleri toplayıp, göçüyor kırlangıçlar
sonra tüm çocuklar çığlık atıyor hep bir ağızdan
pencereyi örtüyorum telaşla
susun artık yeter diyorum
camlar titriyor ve aynalar ve
duvarlar aynı anda
sessizlik belki de en ağır ceza..

beynimde demir dövgüsü sesler
nikotin ve metal yağıyor ağır geceye
pencereyi açma, kapıyı kapat.
zordur çıkan bir fırtınayı geri göndermek
ve aynı şemsiye altında
karışmak tenine esmer gecenin..

biraz şarkı, biraz şiir yeterlidir gitmek için
hiç olmadık bir anda
ansızın çağırır yağmur
içine çeker bilmediğin bir kentin
tarçın kokulu rüzgarları
kırılır bileklerindeki zincirler
tutkun prangaları eritir
kafes yine kafes
çevrilmiştir etrafında
mutlak bir gidiştir istediğin
özgürlük mü?
kuş kanadında
soluk almak..

kaç kez denedim bilmiyorum gideceğim dediğimde bütün yüzler çevrildi öfkeyle
olduğum yerde sinip sustum..
insanlara karşı güçsüzlük değildi
verdiğim kararın bir bardak suda boğulması
kırmamak için kırılmak..
başkaları için yaşamak böyle birşey işte..

oysa gitmek istediğinde tüm kapılar açık olmalı
sevdiğinde büyümeli yürek..
artık çok zor
birilerini sevmeye çalışmak en baştan
alışmak, yüreğine sığdırmak
öyle çabuk yitirdim ki hepsini
sevdiklerim, kaybettiklerim..

ne zaman avuçlarımın arasına alsam yüzümü
günden güne yaşlanan babam gelir aklıma
yüreğimin ortasında bir çatlak büyür
sonra geri dönerim ezber günlere
ve dayatmayla yaşadığım bu kentin süregelen akışına
sokağın en uysal kedisi gibi
ilgisiz, yorumsuz
izlerim gelen giden herşeyi

herkes ait olduğu yerde mutlu biliyorum
avcı avında, yolcu yolunda..
adressiz bir yer arıyorum şimdi kendime
caddesiz, sokaksız hatta kapısız
buzuldan bir kale, bir tapınak belki
ama kesinlikle kimsenin bilmediği
gizli bir sığınak..

hadi,
şimdi tam zamanı uyan
giderken ben
bembeyaz bir sümbül düşüyor kente

yalnızlık benim üstüme tam oturuyor da
bir tek sana yakışmıyor
baba..

işte bir tek bunun için
sen yine gitme