Sema Yontar - İnsan Figürleri

F: Sarışın bir özlemdi
O'na en yakısan renk
şanssızlıktı
Çocukluktu
heyecandı
Kimseler bilmiyordu
adının diğer anlamı
-yalnızlıktı

A: Seramik vazoda;
Bir kaktüsü
utandırmak istercesine açan
Iyimser bir çiçekti
Kadife dokuyu andırırdı coşkusu
yumusacıktı
Rengi yoktu
Saydam bir ışıltıydı
O kadar anlam yüklediler ki ismine
Aslında sadece
Bir insandı
olması gerektiği yerde

N: O'na ulastığımda
Uzun bacaklı
esmer bir rüzgar geçiyordu çemberinden
sıkışmıştı
kapandaydı
sandalı, teknesi yoktu
uzaklık;
aşılmaz bir engeldi
Her aksam yüregini yırtan
kilit sesini duyardı
Bir kedi bileklerine tırmanırdı balkonunda denizin ardını özlerdi


G: Gerçekten bir düs kırıklığı mıydı
Sabaha yalnız uyanmak?
Salonda duran
Eksik bir figür
Can acıtan, camları kıran sessizlik..
Sonra uğultular
Konusmalar..
Gitmesini istediğin ama
yanıbaşında bir ayrık otu gibi biten
Et yığınları..
Gece olur
Saat hiç geçmez mi dersin
Zaman hep geçer
anlayamazsın.

Ö: yalnızlık neşeyle birlesirse eğer
Bir patlamadır
Bir yangın
Ya yaşıyorsundur
Ya ölüsün
Delilige vurup da
umursamadıgın dünyayı
Nasıl da önemsersin aslında
Yüreğin bir kuş kafesi
Akrep hep senin çevrendedir.

İşte böyledir insan figürleri
Bir acıdır bir tatlı
Hayat gibi
Yine senindir.