Tepeleri sarması gibi
Güneşin
Öyle sarıyor
Tutkumu da
Hüzünlerin gölgesi.
Gövdem sığınaksa,
Aklım zırh
Harmanlayıp
Koruyorum düşlerimi.
Yaşlı bir ağacın
Kökleriyle
Sarılıyorum sevincime
Kırgınlıklar
Hiç yaşanmamış gibi
Sanırım epey zamandır,
Böyleyim
Eskiyi silip, hoşgörü denilen silgiyle
Kaldığım yerden,
Yeniden başlıyorum hayata
Tanıyorum,
Duyduğum bu çatlak, kuru sesi
İlk değil ki
Yüreğimin çıtırdayıp
Parçalara bölünmesi.
Kırılıp, koparıldığım yerden,
Yeniden tutunuyorum umuduma
Çoğaltıyorum
İnsana duyduğum
Sevgiyi