Sema Şener - Çare(siz)lik

Ne çok sensizim bu şehrin sessizliğinde
Sensizliğinle sarılmışım çepeçevre
Ve ben biraz daha çaresiz
Biraz daha kimsesiz
Biraz daha sensiz
Ben sensiz sen bensiz

Sensizlik kokuyor düşlerim..
Ve hasretin..
Gelip tam ortasında patlıyor yüreğimin
Gözlerin kime bakar
Ellerin kimi tutar
Bensiz misin sen de sensiz olduğum kadar

Yoksun ya hani
Gittin ya hani buralardan
Hergün biraz daha ölüyorum Sonu gelmiyor sensizliğin
Ve ben yar..ben sana susuyorum

Kelimeler düğümlü boğazımda.
Yutkunsam.. geçer mi..

Kuşlar eşlik ediyor yasıma
Yer gök inliyor feryadıma
Bir çare yok mu...
Yok mu bir çare..


Ölüyorum bu şehirde sensizliğin gölgesinde

Ve ben avaz avaz kusuyorum içimde biriken kanı gökyüzüne
Kimbilir belki bundandır bu şehrin her akşam ölmesi kendi kızıllığında