Ölümü arzular olmuşum yürekten
Korkuyorum kararlı bu çirkeften
Yalan ile dolanlarla dolmuş dizboyu
Makamları ele geçirmiş hainin soyu.
Utanır olmuşum kendi insanımdan
İnsanlığı unutmuş olan insanımdan
Suçla suçlu kökten dini kullanıyor
Aydınlarım bile etiketini kullanıyor.
Toplumca esir olmuşuz parayla pula
Önyargılı bakıyoruz kadın olan dula
Sosyete,ikiyüzlü olmayı hak görmüş
Aydınlarımızın gözü hepten körmüş.
Utan diyecek tek kişi bile kalmamış
Makam ile mevkilisi nasibini almamış
Çırpınırım yalnızlığım bana duyarsız
Kendimden bile bıkmışım çok ayarsız.
Doğru oldum doğruluktur tek yolum
Son nefese kadar kopsa da iki kolum
Kimseyi bulamadım ki,sağımla solumda
Öleceğimi bilerek bu doğruluk yolunda.
Selim Temiz