Derman kalmamış sevgi tüten gönül ağlıyor
Bir yere gidemiyorum aşk beni bağlıyor
Kum fırtınası koptu aşk öyle bir inanç ki
Kalp, duygu seline mekân olmuş bir çöl sanki.
Umursamaz bir tavır içinde aciz kullar
Aşk mektubuna yapıştırılmış küçük pullar
Adrese teslim tembih edilmiş ferman gibi
Aşk mahkûmları ile doldu zindanın dibi.
Ateş misali yanıyor bakışlarım donuk
Kalbimi çalıp götürecekmiş gelen konuk
Mahşer yerine dönmüş, ortalık aşk kokuyor
Sevda, sık ağlarını ilmek, ilmek dokuyor.
Seven kalp sadıktır, aldırmaz kaçıp gidene
Aşk bilmez derim, seveni bırakıp gidene
Hava almak istedim, havasız kalmış oda
Seveni terk edip gitmek, şimdi olmuş moda.
Selim Temiz