Selim Temiz - Kabristan

Düşünce düşüncelere doğru
Çıkacak merdiven bulamadım
Kapılar tümü kapandı yüzüme
Daracık bir odada kalmıştım.

Sağa doğru yöneldim duvar
Sola doğru baktım yine duvar
Arkamı yasladığım da duvar
Önümde bir kapı var, kapalıydı.

Geçen her saniye mazi oluyordu
Dakikalar doluyor, saat oluyordu
Dört duvar, bir aydınlık arıyordu
Birden aklıma dua etmek geldi
Kaldırdım başımı semaya doğru
Ne yıldız vardı, ne de aydede
Dar odanın tavanı vardı tepemde.

Tekrar düşündüm, daha derinden Bir anda, sanki yer oynadı yerinden
İçim kıpır kıpır oldu, kalbi yerimden
Umutla baktım, beni saran duvarlara
Birşeyler yeşerdi, hayalimdi tüm bunlar.

O anda yalnız olmadığımı anlamıştım
Eşlik ediyordu, atan küçücük kalbim
Onu dinledim, derinden gelen bir sesle
Gözlerimi kapadım, baktım kalbimden
Yıldızlar parlıyordu, aydede etrafında
Düşüncelerime nurlu bir güneş doğdu
Tertemiz yürekten bakıyordum etrafa
Herşey çok özel ve bir o kadar da güzeldi
Tüm güzelliklerle vedalaşırcasına, açtım gözlerimi...

...ve ben ölmüştüm.

Selim Temiz