Selçuk Yamen - İskemle Ya Da Sen Mavi Giyin Ben Denizi Unuturum

iskemle ya da sen mavi giyin ben denizi unuturum



saatler yorulmadan ben gideyim


her şey değişti, her şey değişiyor biz bunu unuttuk

biz bunu unuttuk yeni şeyler için bekleşiyoruz

ruhlarımız yeni biçimler kuracak, buna niçin inanalım

gece iniyor yüzlerimize alışalım

gece iniyor korkularımız asla bitmeyecek

kapılar ve gözetleme delikleri burunlarımızı şekillendirecek

kapılar ve gözetleme deliklere

sokaklar, içki satıcıları, iskemle

biz buna oturacağız, buna alışacağız kimi şeyler sürecek

içerlerde kimi sevinçlerimiz olacak, unutalım iskemle

zehre de panzehre de iskemle

sandalye olmayı düşlememişti çam ağacı



sandalye olmayı düşlememişti çam ağacı

buna inanalım

taşlardan, sopalardan bir ateş gezegeni...

bekçiler, yargılayıcılar...iskemle...

kafka okumuşsun, bachman okumuşsun, başka şeyler

oysa bizim gerçeğimiz tekerleği döndürmeyi bilmiyor





acı bizi değiştiriyor

bıçakları değiştiriyorum, elmaları değiştiriyorum

dışarsı bu değil

çünkü yüzüm anlamımdır sizi bağışlayamam

çünkü yüzüm anlamımdır sizi doğrulayamam

kareler, kareler

onüçbinbeşyüzseksenbir diyorum

onüçbinbeşyüzseksenbire inanmıyorum

her şey yavaş, her şey yavaş

biz hızlanıyoruz,

bir kadın, bir oda, bir kedi,

kedi hızla acıkıyor

süt oluyorum, dökülüyorum, bu her şeyi yatıştırır

bu her şeyi yatıştırır, hiçbir şeyi açıklamaz

çocuklar: etten ve sevinçten
bunlar son grevcileri yeryüzünün

dışarsı bu değil





o yatağı değiştirelim, geniş duruyor oda, bu gerçek

o yatağı değiştirelim, kimi şeyler küçülsün

gardıroplar, şifoniyerler, kırmızı beşik...boş

dolduralım, o bize sorsun





ahmet kimdi

oda gidiyor, kedi gidiyor

oda bizden başkası değil

ahmeti soruyorum

dokuzbindörtyüzdoksanbir kez değişiyor kadının yüzü

bıçakları değiştiriyorum

kadın dokuzbindörtyüzdoksanikiye gidiyor, gitmesin

ahmet, diyorum kimdi

artık bilmiyorum



ahmet kimdi, artık bilmiyorum

fabrikalar bugün de çalışıyor, ne değişti

elbiseler dikiliyor, şortlar, mayolar, ayakkabılar

kandahar

ayaklarımdan biri uçtu siparişin tekini iptal edelim

ayaklarımdan biri uçtu

bir şey daha diktiririm, fabrikalar durmasın

bir şey daha diktiririm, mavi olur, oysa her şey karardı...zirve !

uçmayı öğrendik, zirvedeyiz, bazı şeyler sadelik istiyor

uçmayı öğrendik oysa her şey karardı



biz niçin hayattayız, bunu kim biliyor

bunlar derin mevzular unutmak lazım

bunlar derin mevzular unutmak lazım

seni seviyorum ama unutmak lazım

kapılar, gözetleme delikleri, iskemle

her şey yavaş, her şey yavaş

zirve...



torunlar tümümüzü birden astı !