Selçuk Doğan - Keşke Sen Olsaydın

Keşke sen olsaydın demeyi çok isterdim
Dün gece vücudumu gezen ellerin sahibi...

Unutmak istiyordum aslında seni
Ama dokunduğum her ten
Bana seni hatırlatıyordu
Ve sen kokuyordu buz kesen yatağım.

Olmuyordu, yapamıyordum
Senden uzaklaşmak için attığım her adım
Beni sana götürüyordu.
Hasretin sarmıştı tüm bedenimi
Yanımda duran keşke sen olsaydın...

Seni unutmak için daha ne yapmalıyım bilemiyorum
Yaktığım mektuplarım, yırttığım resimlerin
Hesabını tutmuyorum artık.

Ama nafile Gözümden silsem bile
Gönlümden atamıyorum seni
Bağımlı yapmışsın beni kendine
Kanımda dolaşıyorsun yakarcasına içimi
Derdim sen dermanım sen
O seslerin sahibi keşke sen olsaydın...

Yalnızlığın bile bir onuru olmalıydı
Ve terkedilmişliğin bir haysiyeti
Gittin...
Yaktın bütün değerlerimi.

Sendin tek ilahım
Gitme dedim yıkılır tapınağım
Parçalanır sevginle dolu barınağım
Gitme dedim beni dinlemedin.

Şimdi bu yazdıklarımı okuyan
Keşke sen olsaydın...