Selçuk Bekar - Desem Ki

Desem; ismin sızı, ince mi ince
Desem, sözlüğümde sensin tek hece
Seni duyuyorlar her ne söylesem
Vuslatından firâk doğdu böylece
Desem, niye bilmem, hani, bir gece
Yokluğuna gitsem, gelmeyebilsem

Görmüyor yerde taş, gökteki kuşta
Seni arıyorlar gözlerde, kaşta
Bebekler ağlıyor, gülüyor sana
Var olmuş ne varsa sana akışta
Sevsen de tutuşsam bir karakışta,
Seni üzdüğümü bilmeyebilsem
Ne bir mesâfen var, uzak, yakının
Ne kemikten duvar hudûdu aklın
Yalın bir tek gerçek kalmasa bile
Vazgeçerim senden zannetme sakın
Olsa, bulabilsem, ayaklarının
Altında taş olsam... Ölmeyebilsem

Kanmıyorum artık hiçbir masala
Saçlarında meltem gibi meselâ
Güneşsiz Ay neyse işte oyum ben
Sen bensiz olursun, ben sensiz aslâ.