Selçuk Bekar - Bıraksa Seni

Ben olmuş olmasan, büyüme derdim;
Büyüme, çocuk kal, çekme bu kahrı
Sen bir gül ıtrına bir ömür verdin
Bir ömür, görmedin lâkin bahârı
Sen kalmak isterdin yakıp yılları,
Sen olmayan yarın bıraksa seni

Salıncağa biner, birdirbir oynar,
Yalınayak yürür dağlar aşırı,
Surlarla boğuşur, camlar indirir,
Ağlar, ıslatırdın, sen yağmurları
Dursa bir, dinlense o sessiz çağrı
Göğsündeki ağrı bıraksa seni
Değişim, aynanda en acı gerçek,
Aksisin tende sen kederin, ye'sin
Ne yapsan bu kâbus değişmeyecek:
Bileklerindeki kelepçe sensin
Keşke bilebilsen, keşke; sen nesin
Nabzın ve nefesin bıraksa seni

Sevdâlı mâviye, âşık yeşile,
Vurgunsun sihrine denizin, dağın
Sevgiyi yazardın göklere bile
Buluttan harflerle, anlayacağın...
Soğuk rüzgârlara mağlup dalların
Yağdırdığı yarın bıraksa seni...