Selçuk Bekar - Barış

Barış Doğan'a

Dokunma yarama. Bilirsin; kanar,
Yaramı hasretle dağladım Barış
Gurbete düşenler sılaya yanar
Ben, yarama gurbet bağladım Barış

Veysel'in düştüğü 'Uzun ince yol',
Câhit Sıtkı'nınki hüzünlü bir hal,
Beni de alır mı içine bu sel,
Şiirsiz kalır mı dağlarım Barış?

Cem olur yürekler, günü gelir de Cânan eğleşirse can konan yerde
Gözlerimden kalkar belki bu perde
Kendimi bu düşle eğledim Barış

Durağa erince yolcular tek tek
Her şuura âyân olunca gerçek
Kabrimde kırmızı bir gül bitecek
Ben, ümîdi buna bağladım Barış

Çoğu gitti, azı kaldı ömrümün
Heder oldu gençlik çağlarım Barış
Gönlümü eyledim aklıma zebûn
Durup durup buna ağladım Barış!