Selçuk Bekar - Akrep Ve Yelkovan

Gece,
Yıldızlar,
Gökyüzü...

Gözümü açtığımda bu gezegene,
Beni gösterdiklerinde sana
Geldiğim uzaklıklar kadar mı sevdim seni,
Senin kadar uzakları mı sevdim,
Bilmiyorum...

Gece
Yıldızlı gökyüzü
Beni
Çağırıyor yine

İşte bu gezegende:
İnsanların üstünde olduklarını bilmeden
Üstünde oldukları bu yerde
Senin kadar sevdim yıldızları ben,
Söylemedim belki hiç,
Ama sevdim:
Yıldızlar kadar seni...
Beni
Çağırıyor yine:
Vefâ
İstiyor kendine

Bir şey var:
İsimsiz, tanımsız,
Tuhaf...
Bir şey ki:
Olmadığında anlarsınız,
Varken var gibi gelmez işte!

Gece
Yıldızlı gökyüzü
Beni
Çağırıyor yine
Ansız
Çevirirsem yüzü
Söyle
Hangisine, anne?