Şebnem Örs - 17 Ağustos 1999 Marmara Depremi

O gece benim için bir kabustu. Aniden sallanmaya başladı her yer. O duvardaki kiremit sesleri,çıtırtılar gittikçe yükselmesi,dünyanın sonu geldi dedim.


Yakından,uzaktan ağlama sesleri,çığlıklar geliyordu. İçimi ürpertiyordu,yüreğimi acıtıyordu. O gece kimselere ulaşılamıyor,sadece televizyonda seyrediyorduk, olanı biteni,faciya'yı ve üzüntüleri.


Gökyüzüne doğru yükselen o loş ateş,denizin ayrılmasıyla birlikte kaybolan askeri gemi,insanların evsiz yutsuz kalması beni çok üzüyor. İnsanlar ne yapabilirler bundan sonra.
Düşünemiyorlar bile.
Sadece koca bir hiç.


Çok zor günler yaşandı gerçekten. Unutulmayacak hafızalardan silinmeyecek bir '' 17 Ağustos '' depremi yaşadık. Ama o deprem bizde çok büyük bir iz bıraktı.


Onu da siz düşünün artık! ....