sen yoksun artık
birşeyler de yazamıyorum
sanki, şiirin kalbi sende atıyordu
ve şiir seninle anlam kazanıyordu
dün gece
kağıdı, kalemi ve kelimeleri
aldım yanıma
yazmaya çalıştım
eksik bir şey vardı
kelimeleri karıştırdım
masanın üzerine yayıp
bir daha karıştırdım
anlamı bulamadım aralarında
bakmadığım
ne masanın altı kaldı, ne kanepenin
bulamıyordum
anlamsız da yazılmazdı ki
sonunda, bir köşede
anlamsızca otururken buldum anlamı
bu sefer kelimeler dağıldı
herbiri bir yere
toparlamak çok zor
kağıdı ve kalemi yatmaya gönderdim
ben de içmeye gittim meyhaneye
anlamsızca içtim, ağladım
boş gözlerle boşalan şişeye baktım
boş boş düşünmemek için
boş sokaklara çıktım dolaştım
eve gidip öylece bomboş yattım
rüyamda anlamı gördüm
valizini toplamış gidiyordu...
.
Savaş Dinçbaş