Gel ömrümün ilk baharı canda cana sen baharsın
Mahrum etme bu sevginden ben ölürsem sen yanarsın
Bir tebessüm yeter bana ömrüm feda olsun sana
Ermeden mevsim hazana unutulmaz olsun sevda
Azap yokuşunda gölgen Sensin bana hayat veren
Mühebbete mahkum bu aşk sanki bir gül yedi veren
Gitme gülüm uzaklara dayanamam asla sana
Derlerdi de inanmazdım ateş düştü bu bağrıma
Dört yapraklı yonca buldum rüyaları hayra yordum
Bunca emek olmaz sefa tükendim ben çok yoruldum
Bir kaç resim bir kaç mektup yüreğimde hep bir umut
Karanlıktan aydınlığa çıkacakmı bu mutluluk.
yanarken bağrımda ateş olmaz oldu düşler gerçek
Bugün yarın diye diye mevsimi geçti geçecek.