Salvatore Quasimodo - Eski Kış

Alevlerin alacakaranlığında
Aydınlık ellerini özlüyorum:
Meşe kokan, gül kokan,
Ve ölüm. Eski kış.
Kuşlar yem ararken, birden,
Karın altında kaldılar;
Sözcükler de öyle.
Biraz güneş, aynası bir meleğin,
Sonra inen sis, ağaçlar ve biz
Sabahın soluğundan yaratılmış.