Yanına gelemedim,
Gelmeye cesaretim yoktu.
Korkuyordum yanında gözyaşlarımı
Bırakmaktan.
Senin onları görmenden.
Herkes güçlü bilirdi ya bizi,
Bu sefer ikimiz de dayanamadık.
Hayal kahramanları gibi güçlü olmadığımızı,
İnsan olduğumuzu anladık.
Anlayınca gözyaşlarımız kelimelerimizin,
Çığlıklarımızın,
Hıçkırıklarımızın önüne geçti.
Çaresizdim,ne yapacağımı bilemedim.
Dayanamıyordum seni çamura batarken görmeye...
Çamuru kurutacak,
Seni kurtaracak güneşin olamıyordum.
Aksine gözyaşlarımla çamuru cıvıtacağımı düşündüm,
Uzak kaldım senden.
Her adımında izledim seni o gün.
Her nefesinde yine seninleydim.
Kaldırım taşına oturmuş
Simitlerini düşürdüğü için ağlayan
Simitçi çocuk gibiydin.
O kadar masumdun ki
Yine de dokunamadım sana.
Uzaktan izledim seni...
Uzaktan sevdim seni..
Yanında olmak için,hayatımda ikinci kez
Cesaret dilendim tanrıdan