Gülüşün bir içim suydu bende
Bir ırmaktı gittiği her yerde
Tam yüreğimin ortasından geçerdi
Denizi duru sahili yeşildi
Ender bir çiçekti gülüşün
Efkarımdın sen benim
Şiirler yazdım türküler yaktım
Gece yarısı saat birde
Alıp başımı düştüm yollara
Hesabsız ca öptüm gülüşünü
Kilometrelerce uzak
Akdağından
Akçakışladan
Var hesabet sevmelerimi
Ele avuca sığmaz
İpe sapa gelmez
Bağlasan yerinde durmaz
Deli taylar gibi yüreğim
Uykularda öptüğüm sen
Şimdi
Sıkıca tut kenetlensin
Ellerinde ellerim
Akıt olanca sıcaklığını içime
Bir oh çekeyim
Bir kendime geleyim
Karanfil kokulu gülüşünü
Nefes almadan
Bir kez daha öpeyim