Suçlu ben değilim
Gözlerim
Suç ortağı seni seven
Kalbim
Davacı yalnız kalan
Bedenim
İdama giden yol kıyısında
Bırakın tökez lemeyim
Ölümden korkumuyorum da
Seni bensiz bırakmatan
Korkuyorum
Son isteğim sorarlarsa
Eğer
Bir mikrofon isterim
Sana olan aşkımı
Tüm dünyaya ilan ederim
Unutmaki şimdi sensizliğin
ertesindeyim
Gönül kapılarımı kapatım
Alışmaya çalışıyorum
Yokluğun içimde büyüdükce büyür
Bir alışamadım yüreğim le
Oturup ağlamaya
İki damla yaşı çok gördüler
Zalımlar bana