Salim Erben - Şafağı Al Güneşli Bahar

Zamanın durduğu bir yerde
Yüzün ışıl ışıl aydınlatır
Kristal mavisi ay bakışlı
Bakınca gözlerine
İki kaşın arasından
Bir sarmaşık sarar içimi
Öyle bakmasan derin derin
Sevişirken yüzüme
Başımda gökler döner
Bulut yürür yıldızlar üstünde
Beklemenin şafagında
Çiçekler açsın tomur tomur
Filizlenip topragında
Yeniden kök salmanın zamanıdır
Unutma ki sen
Bitmemiş bir ömrün sırrısın
Dur ışıkları söndürme
Öykümüzü katırlara yükleyelim Bak ufukta kırmızı alev
Küllenmiş ateş kor demler
Bir buket düş ayakta tutan
Kendin kadar uzak sana
Hiç sevemedim şu aralık ayını
Fırtınalı bir rüzgar gibi
Gelip yerleşti
Yüregimin en derin köşesine
Ne zaman elele tutuşalım desek
Başı boş bir martı aramızda
O çırpındıkça
Biz kenetleniriz birbirimize
Dizlerimi dayamışım dizlerine
Bütün evren suskun
Biz susmayalım ama
Biraz daha bekleyelim
Bilirsin ya susmak ölmektir