Salim Erben - Aklım Uyuttu Beni

Ne zaman köyü düşünsem
Bulutlar sancılanır
Gökyüzünde karın ağrısı
Döker sağnak bakışını
Toprağın tam alnına
Sanki bahtı karaymış gibi
Ne zaman katılsam kalabalığa
Darmadağın boşalır içim
Sokaklardan toplarım kendimi
Anadan doğma yalın ayak
Ne zaman piknik düşünsek
Mangal gibi yanar Külsüz dumansız bu yürek
Çogaltarak yalnızlığımı
Gülsem deli derler
Ağlasam alay ederler
Mahcup bir çocuk gibiyim
Unutum gülmeyide ağlamayıda
Ne zaman.zamanı giyinsem
Bir sen birde köyüm düşer
Aklım uyutu beni
Kabut bezinden yorgan
Üşüyorum üşüyorum
Yaz ortasında zemheri gibi