Ömür yola benzer
Elbet bir gün biter
Kor gibi sıcak
Buz gibi soğuk
Adı ölüm
Çürümeye terk edilmiş
Cansız bir beden
İki damla göz yaşı
Helalinden
Hayallerimiz vardı
Ölümden habersiz
Kimi zaman bulanık
Kimi zaman duru akardı
Rengi gökkuşağını andıran
Adını deniz mavisinden alan
Umudu yarınlara taşıyan
Yarınları pırıl pırıl cennet olan
Hayatı sorarım kendi kendime
Hiç doğmayacak gibi güneş
Hiç batmayacak dünya kuran
Ölümden habersiz ölüme koşan