Saffet Çakır - Ucu Yanık Ufukların Şarkısı

Gözyaşlarımı avuç avuç içirdim serçelere
Yüreğimde senden kalan elemli keder...
Şimdi güneş asılı kalmış bu şehre
Bir yaralı serçenin şarkısı gelir uzaktan
Turnalarıda vurdular, gelmezler artık...
Yaralı bıraktığımı biliyorum seni oralarda
Irmaklar bizim en içli türkümüzü söyler.
Sürgün gözyaşları vardır efkârlı dağların
Bilmem ki seninde mi akpürçek şimdi saçların?

Bazen insan tarifsiz olur
Elini kor yüzüne, bir ah çeker!
Bağırır, kim dokunsa yarasına
Yüreğimi yeniden kabul eder misin bilmem?
Gül koysam arasına...
Şimdi yüzünde hangi suyun aydınlığı var?
Ve ya berraklığı bir denizin İki dudağın ucunda gonca açan sır
Gözlerinin elasında saklanır bir asır...

Neylersin işte bu ikimizin şarkısı!
Sadece tek perdede söylenen
Yare selam söylesin yedi dağın kuşları.
Belki de sıralanır imbadı keşkelerin
Kaderin gölgesinde perdelenen mavilik
Sevdanın pençesi demirden şimdi
Yaktım o eski idam sehpalarını
Güneşe yolculuk var bil ki sevdiğim!
Yine bir elmas düşür o gözlerinden
Ucu yanık yollarda tuttuğun gibi
Geri dönmemek üzere tut ellerimden!
Ceylanlar suya iner şimdi mecnun dağından
Sonsuzluğa çıkar sonsuzluğun yolu
Bitmeyen gecenin bir şafağından...